"Indygo" Camille Gale - recenzja

Skye jest trzydziestoletnią rozwódką, która stara się otrząsnąć po zdradzie męża. Kiedy w jej biurze zjawia się Daniel, niezwykle pociągający wilkołak, jej życie diametralnie się zmienia. Za sprawą niefortunnego zdarzenia, naraża się wampirom, a jej odporność na wampirzą hipnozę ściąga na nią niechcianą uwagę. Schronienie daje jej miejscowa wataha, która stara się ją chronić i poznać prawdę o Indygo. Czy Skye udźwignie prawdę o sobie i odnajdzie się w nowym środowisku, gdzie dominacja potrafi przytłoczyć?

„Indygo” to prawdziwa gratka dla fanów Urban Fantsy i romansu paranormalnego. Obecnie czuję niedosyt obu tych gatunków, bo odszedł trochę w zapomnienie, jednak nie znaczy to, że czytelnicy nie czytają już o wampirach i wilkołakach. Ja uwielbiam ten świat, gdzie magiczne istoty można spotkać na każdym kroku i to wszystko w świecie takim ja ten, w którym żyjemy.

Skye to złożona bohaterka. Jest niezależna i bardzo sarkastyczna, a ja sarkazm po prostu kocham! Agentka nieruchomości, która straciła nieco pewności siebie. Relacje dziewczyny z jej byłym mężem zasługują na uwagę i bardzo mnie zainteresował ten temat. Wraz z rozwojem wypadków, Skye nieco się zmienia i mam wrażenie, że stado wilkołaków ją zdominowało i zabrakło jej pazura i siły przebicia.

Bohaterów jest stosunkowo mało, bo wataha nie jest liczna, do tego mamy wampira samotniki i kilku jego pobratymców, znajdujących się pod rządami pewnej siebie i wymagającej wampirzycy. Daniel jest poważny i bardzo dominujący, momentami działał mi na nerwy. Tristan za to jest tajemniczy i kieruję się tylko sobie znanymi motywami, ale ma coś w sobie. Potrafi żartować i ostro skrytykować, a przy tym jest uroczo pewny siebie. To jeszcze nie koniec, bo moim męskim ulubieńcem został wampir! Dante od pierwszego spotkani mnie oczarował i tak zostało już do samego końca.

Książka nie jest idealna. Razi w oczy fakt, że Skye bardzo szybko wkroczyła w życie watahy, a same wilkołaki za łatwo obdarzyły ją sympatią i opieką. Pomijając jednak ten fakt, to akcja z każdą stroną przyspiesza. Bliżej tej książce do romansu i choć kilku bohaterów wykazuje zainteresowanie Skye, to miłosne perypetie nie zdominowały całkowicie fabuły. Pod koniec atmosfera nieco gęstnieje i niebezpieczeństwo wiszące na bohaterką pozytywnie wpłynęło na odbiór całej powieści.

„Indygo” to książka, która nie zmieni waszego świata, ale sprawi wam wiele przyjemności! Od pierwszej strony historia Skye mnie porwała i to zasługa autorki, która ma bardzo dobry styl, dzięki czemu lekko się czyta. Świat wilków i wampirów nadal może być kuszący i jeśli lubicie takie klimaty, to warto przeczytać tę książkę. 7/10