Książka rozpoczyna się dość zaskakująco, ponieważ od śmierci główniej bohaterki.
Brie umiera na skutek pękniętego serca i trafia do „ Kawałka” restauracji, gdzie poznaje Patricka, chłopaka z lat sześćdziesiątych.
Patrick opiekuje się nią i zapewnia, że przejdzie kilka etapów:
-wyparcie
-gniew
-przekupstwo
-smutek
-akceptacja
Na takie części podzielona jest książka. Kiedy Brie przechodzi poszczególne etapy, towarzyszy jej Patrick, wspiera ją i rozumie.
Bohaterka wraca na ziemie i podgląda życie swoich bliskich. Rodziny, przyjaciółek i chłopaka, który powiedział:
„ Nie kocham cię”
Tuż przed śmiercią i czuje do niego ogromny żal i obwinia go.
Nie zawsze podoba jej się to, co widzi i zaczyna ingerować w ich życie.
Książka jest pełna niedopowiedzeń i nie wyjaśnionych spraw, które wiele komplikują. A zaskakujące zakończenie daje nadzieje na lepsze życie.
Książka napisana jest prostym językiem a narracja jest pierwszo osobowa, co sprawia, że czyta się ją szybko i lekko. Akcja zwięzła i energiczna, bez chwili na nudę.
Jest pełna humoru:
- Wyzywasz mnie?
-Boże!- Wyciągnęłam rękę, chwyciłam go za kurtkę i pociągnęłam do tyłu- Nie rób sobie takich żartów!
- Proszę cię- Wyszczerzył zęby. – Mów mi Patrick.
Książka Jess Rothenberg jest fenomenalna. Nigdy nie myślałam, że po przeczytaniu, pozostawi tyle emocji i pytań. Z każdą kartką wciągałam się coraz bardziej. Kiedy czytałam jak Brie postępuje, mści się, czy rani innych, nie obwiniałam jej, wręcz rozumiałam ją. Jak my byśmy zachowali się w obliczu straty bliskiej osoby? Nie tylko jej bliscy kogoś stracili. Dziewczyna również czuje ogromny smutek. Sama przecież straciła dom i marzenia. Takie przeżycie, zmienia ludzi.
„Po Tamtej Stronie Ciebie i Mnie” jest niezwykle wartościową lekturą. To nie jest kolejny „zapychacz” na nudę. Pokazuje ludzkie emocje, zarówno negatywne i pozytywne. Były momenty smutne i śmieszne lecz zawsze prawdziwe. Mogłabym tak opisywać bez końca, bo jak opowiedzieć wam o książce, która jest tak piękna?
Gorąco polecam, zarówno młodym i starszym czytelnika. Jest to utwór ponadczasowy i dotyczy problemów, które mogą spotkać każdego, nie ważne czy mamy piętnaście czy pięćdziesiąt lat.
Moja ocena: 6/6!!! ponieważ, nie jest to kolejna banalna historia ale opowieść o tym jak żyć.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz